-
1 kość
kość ogonowa ANAT Steißbein n;kość piszczelowa ANAT Schienbein n;kość słoniowa Elfenbein n;kość niezgody fig Zankapfel m;do szpiku kości bis auf die Knochen, bis ins Mark;być przy kości fam. mollig sein;rozejść pf się po kościach im Sand(e) verlaufen;rozprostować pf kości sich die Beine vertreten;nie czuć kości seine Beine nicht spüren -
2 ogonowy
-
3 ogonowy
-
4 Steißbein
См. также в других словарях:
kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… … Słownik języka polskiego
ogonowy — przym. od ogon (zwykle w zn. 1) Płetwa ogonowa. Zupa ogonowa. ∆ anat. Kość ogonowa «u człowieka: kość będąca zakończeniem kręgosłupa, powstała przez zrośnięcie się ostatnich, szczątkowych kręgów» ∆ Kręgi ogonowe «kręgi, z których składa się kość… … Słownik języka polskiego